http://yon.ir/9g3dc

داستانی آموزنده که یادآور شعر؛ بنی آدم اعضای  یکدیگرند  است:

کشاورزی جایزۀ مرغوب ترین ذرت را گرفت. متوجه شدند که او از بذرهای مرغوب ذرت به همسایه هایش هم داده بود. علت را از کشاورز پرسیدند، گفت: باد بذرهای ذرت را به مزرعه های دیگر منتقل میکند. اگر همسایه های من ذرتهای خوبی نداشته باشند، باد آن بذر های نامرغوب را به زمین من می آورد.

اگر بخواهیم زندگی خوبی  داشته باشیم، بایدبه دیگران کمک کنیم تا آنها هم از منافع برخوردار و خوب زندگی کنند.

یادمان باشد از هر دست بدهیم از همان دست میگیریم،

به قول معروف:تو نیکویی کن و در دجله انداز ؛که ایزد در بیابانت دهد باز